Bir türlü sevemedim The Godfather'ı... Çok uğraştım, oyun çıkmadan önce büyüleyici senaryosu ve artık her biri bir ikon haline gelmiş karakterleriyle beyaz perdenin miladı olarak kabul edilen seriyi bir gün içinde hatmettim... E3'te yayınlanan videolarını defalarca seyrettim, röportajları dinledim, belki hala duymadığım, bilmediğim bir şeyler vardır diye forumlarda sabahladım. Oyun ile oyuncu arasındaki o özel bağı kurabilmek adına daha önce yapmayı aklımın ucundan dahi geçirmediğim bir çılgınlığı bile yapmak zorunda kaldım... Okudum! Ama olmadı! İlk The Godfather raflardaki yerini aldığında herkes üzerinde olduğu gibi benim üzerimde de tedavisi mümkün olmayan travmalar yaratmayı başardı. Eh, bir kere ilk oyundan sıtkı sıyrıldı mı bir insanın, otomatik olarak ikinci oyuna şüpheyle yaklaşmaya başlıyor ve bahsi geçen moral bozucu unsurlar altında ilk bakış yazması da hayli zor oluyor...
The Godfather II (İlk Bakış)
Baba? Babacığım? Seni o kadar çok özledim ki... Ne zaman geliyorsun?
