En iyi iki cep ekranını karşılaştırdık

Super AMOLED ve Super LCD, en iyi ekran teknolojilerinin ikisi. En popüler iki Android cepte de bu ekran teknolojileri kullanılıyor. HTC One Super LCD kullanırken, Samsung ise kendi geliştirdiği Super AMOLED teknolojisini üst uç modellerinde kullanıyor.

Peki, hangi ekran teknolojisi daha iyi?

Super AMOLED

Super AMOLED'i anlamak için önce kökenini biraz bilmek gerekiyor. OLED ile başlayan bu teknoloji, iki tarafında da elektrotlar bulunan ince organik bir tabaka ile elde ediliyor. Elektrik akımı uygulandığı anda, tabaka ışık saçmaya başlıyor.

AMOLED ise, OLED panelin arkasına yarı iletken bir tabaka eklenerek elde ediliyor ve bu sayede her bir piksel daha hızlı aktif hale getirilebiliyor. Bu hızın daha fazla olması, daha büyük ve çok piksele sahip ekranlarda çok işe yarıyor.

Super AMOLED

Ayrıca AMOLED ekranlarda arka ışık yerine her bir piksel kendi ışığını ürettiği için, kontrastları da çok iyi oluyor. Siyah bir renk üretilmesi gerektiğinde gerekli piksellerin kapatılması ile gerçek siyah elde ediliyor. AMOLED ekranların renk zenginliği de çok geniş, ama bu yüzden bazen resimler fazla canlı görünebiliyor. 

AMOLED ekranların diğer avantajları arasında, geniş görüntüleme açıları, transparan ve esnek yapılabilmeleri sayılabilir.

Bir AMOLED dokunmatik ekran genellikle ekranın en üst yüzeyinde dokunmayı algılayan bir tabakaya sahip oluyor. Ama yeni Super AMOLED ile Samsung dokunuş algılamayı ekranın kendisine entegre etmeyi başarmış. Bunun sonucunda ekran hem daha ince, hafif, daha duyarlı ve daha az enerji harcıyor, hem de etraftan gelen ışıkları daha az yansıtıyor.

Super LCD

Super LCD'yi anlamak için de önce LCD'nin ne olduğuna bakmamız gerekiyor. AMOLED'den farklı olarak, LCD ekranlar arka ışığa sahip, yani siyah bölgeler dahil tüm ekran belli bir derece aydınlatılmak zorunda.

Elektrik akımlarıyla kontrol edilen sıvı kristaller, pikselleri gerekli şekilde kaplıyor ve buna göre daha az veya daha çok ışık geçiyor. Ama arka ışık asla kapanmadığı için tam anlamıyla siyah rengi elde edilemiyor.

Standart LCD ekranlarda dış cam ve görüntü oluşan ekran arasında bir hava boşluğu vardı ama bu, Super LCD'lerde ortadan kaldırıldı. Bunun avantajı Super AMOLED'e geçiştekilere benziyor diyebiliriz. Standart LCD'ye göre yansıma daha az, dışarıda daha parlak, ekran daha ince, ve daha az enerji harcıyor.

Super LCD ekranlarda özellikle daha hafif renkler gösterilirken enerji kullanımı düşüyor. Mesela çoğunlukla beyaz arka plana sahip internet tarayıcısını kullanırken bu durum avantajlı. Super AMOLED'de ise bu durumun aksine siyah renkler fazla olduğunda enerji kullanımı düşüyor çünkü bu pikseller enerji harcamıyor.

Karşılaşma: Galaxy S4 vs HTC One

Buraya kadar anlattıklarımız kağıt üzerindeki farklar. Acaba gerçek performansla da uyuşuyorlar mı? Bunu düşünerek bu iki ekran teknolojisinin en iyi temsilcilerini karşılaştıralım dedik. Super LCD'yi temsilen HTC One'ı, Super AMOLED'i temsil etmesi için ise Samsung Galaxy S4'ü seçtik.

İlk olarak söyleyebileceğimiz, her iki ekranın da parlak olmasına karşın, HTC One'ın (ve genel olarak Super LCD ekranların) Samsung Galaxy S4'ün AMOLED ekranından daha parlak olduğu. Bu, HTC One'ın dış alanlarda ve ışıklı ortamlarda biraz daha iyi olduğu anlamına geliyor.

Diğer yandan Samsung Galaxy S4 çok daha iyi kontrasta sahip çünkü gerçek siyah elde edebiliyor. Ayrıca daha zengin renklere sahip. Kısacası, HTC One'ın dış mekanlarda, Galaxy S4'ün ise iç mekanlarda daha iyi görüntüye sahip olduğunu söyleyebiliriz.

Diğer farklar ve sonuç

Son olarak, Galaxy S4, HTC One'a göre daha geniş görüntüleme açılarına sahip, ama diğer yandan HTC One'ın renkleri daha doğal. Galaxy S4, renkleri biraz fazla canlı gösteriyor.

Sonuç

Açıkçası bu farklardan hiçbiri çok büyük öneme sahip değil. Ama inanılmaz kontrastı ve zengin renkleri açısından Samsung Galaxy S4'ün biraz daha önde olduğunu söyleyebiliriz. Peki bu Super AMOLED'in Super LCD'den daha iyi olduğu anlamına mı geliyor? Tam olarak öyle denemez. Belki biraz daha gelişmiş bir teknoloji olduğu söylenebilir ama sonuçta asıl belirleyici faktör kişisel tercih.