Berk Toparlak
Leeds Üniversitesi'ndeki bazı araştırmacılara göre, daha büyük sabit diskler ve daha hızlı bağlantı elde etmek için, demir "yiyerek" ufak mıknatıslar oluşturan bir çeşit bakteri kullanılabilir.
Tokyo Üniversitesi'ndeki meslektaşlarıyla araştırma yapan ekip, geleceğin daha ucuz ve çevre dostu elektroniklerini geliştirmeyi planlıyor. Leeds Üniversitesi'nden Dr. Sarah Staniland, bilgisayarın temel bileşenleri küçüldükçe, elektronik imalatının sınırlarına daha çabuk ulaştıklarını söyledi: "Geleneksel bir biçimde geliştirmeye çalıştığımız makineler, bu denli küçük ölçüdeyken kullanışsız görünüyor. Bu sorunla baş edebilmemiz için doğa bize müthiş olanaklar sağlıyor."
Magnetospirillum bakterisinden müthiş nanokrsitaller oluşturan bir protein kullanılarak, manyetik dizilim meydana getirildi. Bu protein, dama tahtası modeline bağlanarak demir içeren bir çözeltiye bırakıldı. Ekip, proteinin daha rahat kontrol edebileceği tek parça nano mıknatıslar yaratmak için, kristallerin boyutunu azaltmaya çalışıyor. Bu sayede her nano mıknatıs, bir parça bilgi barındıracak ve böylece daha kaliteli sabit diskler elde edilecek.
Ayrıca küçük nanoteller elde etmek için, lipid veya yağ molekülleriyle kaplanmış "kuantum noktalarından" oluşan farklı bir protein kullanıldı.
Biyolojik bilgisayar parçaları geliyor...
Tokyo Üniversitesi'nden Dr. Masayoshi Tanaka, bu telleri belli bir elektrik direncine adapte etmenin mümkün olduğunu belirterek, gelecekte ise tamamen biyolojik bilgisayar parçaları olarak geliştirilebileceğini söyledi.
Ekip şimdi, proteinlerin bu biyolojik süreçteki davranışsal özelliklerini araştırmayı planlıyor.
Doktora öğrencisi Johanna Galloway, günümüzün "tepeden alta" metodunu kullanarak, gereken bilgiyi depolaması için aynı boyutta mıknatıslar oluşturmanın güç olduğunu belirtti: "Şu an bizim kullandığımız yöntem sayesinde; demir parçalarını bir araya getirme, manyetik bileşenleri oluşturma ve bunları küp şeklinde eşit boyutlara bölme dâhil işin büyük bölümünü proteinler hallediyor."