Paris Olimpiyatları’nın dikkat çekici mor pisti, etkinliğin en ikonik özelliklerinden biri haline geldi. Göz alıcı renginin ötesinde, bu pist Olimpiyatlar için yapılan en hızlı pistlerden biri olarak kabul ediliyor ve şaşırtıcı bir malzeme içeriyor.
Bu yenilikçi tasarım, Paris Olimpiyatları’nın sürdürülebilirlik konusundaki taahhüdünün bir parçası. Geleneksel olarak, atletizm pistleri dayanıklılığı artırmak için kalsiyum karbonat kullanıyor ve bu genellikle çevreye zarar veren madencilik yoluyla elde ediliyor. Ancak, önemli bir alternatif kaynak var: Kabuklu deniz ürünleri; örneğin midye, istiridye ve karides kabukları... Her yıl, bu kabukların 10 milyon tonundan fazlası çöp sahalarına gidiyor.
Bu duruma çözüm getirmek için, spor zeminleri üreticisi Mondo, balıkçılık kooperatifi Nieddittas ile iş birliği yaptı. Nieddittas kabukları işleyip temizledi, ardından Mondo bu kabukları ezip pisti üretmekte kullandı. Bu süreç, sadece atıkları yeniden kullanmakla kalmayıp, aynı zamanda karbon emisyonlarını da önemli ölçüde azaltıyor.
Nieddittas'a göre süreç, 60.000 km yol yapan Euro 4 dizel bir aracın emisyonlarının dengelenmesine eşdeğer ve "onlarca ton" kabuğun çöplüklere atılmasını önlüyor. Geliştirme süreci üç yıl sürdü ve sonuç olarak sürdürülebilir bir pist elde edildi.
Yüzde 2 daha hızlı bir pist
Ayrıca bu pist, 2020 Tokyo Olimpiyatları’ndaki pisten %2 daha hızlı olarak değerlendiriliyor. Sırrı, yüzeyin altında yatıyor; mor renk dikkat çekici olsa da asıl fark pistin tasarımında. Geleneksel petek hücreleri yerine, yeni pistte enerjiyi daha iyi emip geri döndüren ve hızı artıran eliptik şekiller bulunuyor.
Pist tasarımı performansa yardımcı olsa da sporcuların başarısı halen antrenmanlarına ve becerilerine bağlı. Paris Olimpiyatları'nın mor pisti hem atletik performans hem de çevresel sürdürülebilirlik açısından ileriye doğru atılmış önemli bir adımı temsil ediyor.