Çoğumuz duyarlılık ve bilişi bireysel organizmaların özellikleri olarak düşünürüz, ancak kışkırtıcı yeni bir çalışmanın yazarları, zekanın aslında gezegen ölçeğinde var olduğunu ve Dünya'daki tüm yaşamın birleşik bir bilinçli sistem olarak hareket ettiğini öne sürüyorlar.
Uluslararası Astrobiyoloji Dergisi'nde teorilerini özetleyen araştırmacılar, insanlığın şu anda genel gezegensel zeka ile uyumsuz olduğunu ve gelecekteki hayatta kalmamızın eylemlerimizi küresel zihinle uyumlu hale getirme yeteneğimize bağlı olabileceğini söylüyorlar.
Tek tek türler arasında bir çatışma ve rekabet süreci olarak evrimin klasik görüşünün aksine, yazarlar tarafından önerilen model, yaşamın aslında tekil, işbirliğine dayalı bir ağ olduğunu ima ediyor. Bu nedenle, her tür birbiriyle rekabet etmek için var olmak yerine, biyosferin dengesini korumadaki rolünü oynamak için ortaya çıkıyor.
Araştırmacılar, "Yaklaşımımız, araştırmacılar arasında, bireysel türlere geleneksel odaklanmanın aksine, yaşamın ve evrimin temel yönlerini anlamak için doğru ölçeğin gezegensel olduğunu kabul ediyor" diye yazıyor.
Yaşamın bu perspektiften incelenmesi, Dünya sistemleri bilimi olarak adlandırılıyor Gezegen sistemlerini sürdürmeye yardımcı olmak için farklı türlerin birbirlerine karşı değil, birlikte nasıl çalıştığını aydınlatmaya çalışan bir disiplin...
Örnekler, orman bitkilerinin iletişim kurmasını ve besin alışverişinde bulunmasını sağlayan ve genel ekosistemin sağlığını sağlayan yeraltı mantar ağlarını içeriyor. Benzer şekilde, büyük mikrop popülasyonları, kritik biyosferik geri bildirimleri düzenlemek için birlikte çalışıyor ve genel olarak hayata elverişli olan kararlı atmosferik koşulları sağlıyor.
Ancak, bu kusursuz işbirliğinin gelişmesi zaman alıyor ve türlerin bu gezegen bilincine entegre olması için evrimleşmesi gerekiyor. Rochester Üniversitesi fizik profesörü ve makalenin yazarlarından Adam Frank yaptığı açıklamada, "gezegenlerin olgunlaşmamış ve olgun aşamalardan geçerek geliştiğini ve gezegensel zekanın ne zaman olgun bir gezegene ulaştığınızın göstergesi olduğunu" söylüyor.
Bu noktayı genişleten araştırmacılar, gezegensel evrimin dört aşamasını özetliyor. Birincisi, gezegen sistemlerini düzenlemek için birlikte çalışma yeteneğini henüz geliştirmemiş yaşam formlarının ortaya çıkışını içeren olgunlaşmamış bir biyosfer tarafından temsil ediliyor.
Bunu, bir gezegendeki tüm türlerin yaşamın çoğalması için mükemmel koşulları korumak amacıyla sorunsuz bir şekilde işbirliği yaptığı olgun biyosfer izliyor. Ancak daha sonra, gezegeni etkileyen ancak biyosferin geri kalanıyla entegre olmayan ve nihayetinde ona karşı çalışan teknolojilerin geliştirilmesiyle karakterize edilen olgunlaşmamış teknosfer gelir.
Yazarlar, insanlığın şu anda içinde bulunduğu aşamanın bu olduğunu söylüyor. Yalnızca endüstriyel faaliyetlerimizin gezegeni desteklemeye başladığı olgun bir teknosfere geçerek gezegen zekasının bir parçası olabilir ve bir tür olarak geleceğimizi güvence altına alabiliriz.
Frank, "Henüz gezegenin çıkarları doğrultusunda toplumsal olarak yanıt verme yeteneğine sahip değiliz" diyor ve ekliyor: "Milyon dolarlık soru, gezegensel zekanın bizim için pratikte nasıl göründüğünü ve ne anlama geldiğini bulmaktır. Çünkü henüz olgun bir teknosfere nasıl geçeceğimizi bilmiyoruz."
Yazarlar teorilerini diğer gezegenlere de genişleterek, galaksinin başka yerlerinde teknolojik olarak gelişmiş yaşamın bariz kıtlığının, olgunlaşmayan medeniyetlerin çok uzun sürme eğiliminde olmadığı gerçeğini yansıtabileceğini söylüyorlar. Başka bir deyişle, Frank'in açıkladığı gibi, "görebileceğimiz tek teknolojik uygarlıklar - görmeyi beklememiz gerekenler - kendilerini öldürmeyen, yani gerçek bir gezegensel zeka aşamasına ulaşmış olmalılar."