Dünya’nın derinliklerinde, dış çekirdeğin erimiş metalinin hemen çevresinde ince bir tabaka bulunur. Bu katmanın kökeni onlarca yıldır belirsizliğini koruyor ancak araştırmacılar artık bu farklılaşmanın oluşmasına ilk etapta yüzeydeki suyun neden olduğuna inanıyor. Bu katmanı, tek bir elementin burada yoğunlaşmasıyla açıklamak zor, ancak yaygın bir kimyasal reaksiyonun meydana gelmesi açıklamaya yardımcı olabilir.
Su, ufak bir delikten binlerce kilometre damlayarak buraya ulaşmıyor. Su, alçalan tektonik plakalar tarafından aşağıya taşınıyor ve 2.900 kilometrelik bir yolculuğun ardından çekirdeğe ulaşıyor. Süreç yavaş ama milyarlarca yıl boyunca yüzeyden gelen su, manto tabanı ile çekirdeğin üst kısmı arasındaki sınırı değiştiriyor.
Hidrojen açısından zengin, silikat bakımından fakir katman yaklaşık birkaç yüz kilometre kalınlığında ve çekirdeğin 6.970 kilometre çapında olduğunu düşünürsek, bu kalınlık çok ince bir film gibi görülebilir. Suyun yarattığı değişiklik durumu, bu değiştirilmiş sıvı metal katmanının, mantoya doğru hareket eden silika kristalleri oluşturan reaksiyonlarla sonuçlanmasına sebep oluyor. Ayrıca jeologlar tarafından ölçüldüğü üzere, katmanın daha az yoğun ve daha düşük sismik hıza sahip olması bekleniyor.
Arizona Eyalet Üniversitesi'nden ortak yazar Dr. Dan Shim bir açıklamada “Yıllardır Dünya’nın çekirdeği ile mantosu arasındaki madde alışverişinin az olduğuna inanılıyordu. Ancak son zamanlardaki yüksek basınç deneylerimiz farklı bir hikayeyi ortaya koyuyor. Suyun çekirdek-manto sınırına ulaştığında çekirdekteki silikonla reaksiyona girerek silika oluşturduğunu bulduk” dedi ve devam etti: “Bu keşif, aşırı basınç altında demir sıvısındaki karbonla reaksiyona giren sudan oluşan elmaslara ilişkin önceki gözlemlerimizle birlikte, çok daha dinamik bir çekirdek-manto etkileşimine işaret ediyor ve önemli miktarda malzeme alışverişi olduğunu gösteriyor.”
Dünya'nın atışları arasında 27,5 milyon yıl olan bir "nabzı" varmışHaberlerGezegenimizin derin iç kısımları hakkında bilmediğimiz çok şey var. Büyük ve küçük depremlerden toplanan daha kesin sismik veriler ve daha iyi simülasyonlar, gezegenimizin iç kısmına ilişkin yeni ayrıntıların ortaya çıkmasını sağlıyor. Ancak son zamanlarda araştırmacılar, çekirdeğin etrafındaki iki bölgenin Ay’ı oluşturan gezegen çarpışmasından kaldığına dair kanıtlar da buldular.