1927'de başlayan tarihin en uzun süren deneyi, görünüşe bakılırsa 2013 yılına dek beklemek zorunda.
Tamamen katı gibi görünen, hatta çekiçle kırılabilen bir reçinenin gerçekte bir sıvı olduğunu düşünün. Sudan 230 milyar kat daha yapışkan bir sıvı. 1927'de University of Queensland'ın ilk fizik profesörü Professor Thomas Parnell tarafından başlatılan deneyde bir reçine, ısıtılarak bir cam baca içerisine dökülüyor. Buharın alt kısmı ise kapalı bulunuyor. Reçinenin sağlamlaşması için 3 sene bekleniyor ve 1930'da kapalı kısım açılıyor. Bu tarihten beri reçinenin bacadan geçmesine izin veriliyor ve damlaların düştüğü tarihler kaydediliyor. Baca içindeki reçine, herhangi özel bir koşulda saklanmıyor, dolayısıyla akış oranı sıcaklıktaki mevsimsel değişikliklere göre değişiyor.
"Katı" reçine şimdiye dek baca içinden geçerek sadece 8 kez damlamış. Parnell, 1960'larda ölmeden önce bu damlaların 3 tanesini gözlemlemeyi başarmış. Ardından deneyi Profesör Mainstone devam ettirmiş.
Ancak Mainstone o kadar da şanslı değilmiş. Zira Mainstone, deneye başladığından beri bacadan damlayan 5 damlayı da kaçırmış. Mainstone, şu an 2012 veya 2013 yılında damlayacak olan 9. damlayı bekliyor. Mainstone'un bu durumdan dolayı oldukça üzgün olduğunu düşünüyoruz ve ona şans diliyoruz.