Güneybatı Madagaskar’ın ovalarında, Labord bukalemunu (Furcifer Labordi) olarak adlandırılan, sıra dışı bir yaşam döngüsüne sahip bir sürüngen yaşıyor. Ya da bazen yaşıyor, bazen de yaşamıyor.
Birleşik Krallık merkezli eğlenceli gerçekler podcast’i No Such Thing As A Fish tarafından da belirtildiği üzere, bu bukalemunların nesli yılın birkaç ayı boyunca işlevsel olarak tükeniyor ve hiçbir yetişkin birey hayatta kalmıyor. Labord bukalemunları, kasım ayındaki yağmur mevsiminin başlangıcında eşzamanlı olarak yumurtadan çıkmaya başlıyor.
Sürüngenle ilgili 2017 tarihli bir makale, “Bu bukalemunun erken yaşamı, hızlı büyümeyle karakterize edilir ve iki aydan daha kısa sürede cinsel olgunluğa ulaşır” diyor ve devam ediyor: “Çiftleşmeden sonra yaşlanma gerilemesi belirginleşiyor ve Mart ayındaki yağmur mevsiminin sonunda her iki cinsiyette de popülasyon çapında bir ölüm meydana geliyor.” Dişiler için bu, nisan ayından ekim ayına kadar süren kurak mevsimde onları güvende tutmak için yumurtalarını gömdükten kısa bir süre sonra gerçekleşiyor.
Kısacası, birkaç ay boyunca Dünya üzerinde canlı bir Labord bukalemunu bulunmuyor. Ta ki yavrular yumurtalardan çıkana kadar...
Amerikan Doğa Tarihi Müzesi’nden bir herpetolog olan Valeria Fabbri-Kennedy ve Chris Raxworthy, WordsSideKick.com ile yaptığı görüşmede “Dişiler tüm enerjilerini yeraltındayken uzun kuraklıktan geçmeleri gereken yumurtaları üretmeye harcıyorlar” diyor ve ekliyor: “Ellerinde çok az kaynak kaldığı için onları bıraktıktan sadece birkaç saat sonra ölüyorlar.” Ancak dişiler, hayatlarını kaybetmeden önce gerçekten etkileyici bir renk değiştirme gösterisi de sergileyebiliyorlar.
Bu canlıların sıra dışı yaşam döngüleri, bölgenin sıcak mevsimini atlayarak ve bu zamanı bir yumurta olarak geçirerek hayatta kalmalarına imkan tanıyor.
Bu toplu yok oluşun zamanlaması Madagaskar’daki bölgeye ve yağışlı mevsimin uzunluğuna göre değişiklik gösteriyor. Daha sıcak ve yağışlı mevsimlerde yetişkinler biraz daha uzun yaşayabiliyor. Alışılmadık derecede uzun yağışlı bir sezonun ardından, bir dişinin başka bir üreme sezonunu görecek kadar hayatta kaldığı bile görüldü ve araştırmacılar, erkekleri de uygun koşullar altında kafeslerde tutarak hayatta tutmayı başardı. Ancak hayvanlar üredikten sonra öldükleri ve birkaç ayı kuluçkada geçirdikleri için, her yıl birkaç ay boyunca türün nesli tükenmiş oluyor ve vahşi doğada yetişkin örnekleri bulunamıyor.