İşlemci sektöründe ulaşılan aşama var olan teknolojinin sunduğu imkanları zorlamaya başladı. İşlemcilerin her geçen gün daha da küçülüyor olması, geleneksel yöntemlerle üretim yapan firmalar için daha zor ve daha pahallı bir sürece yol açıyor. Fakat IBM'in bu konudaki son girişimi bir yandan işlemcilerin küçülmesini kolaylaştırırken, diğer yandan da maliyetleri düşürmenin mümkün olduğunu ortaya koyuyor. IBM'in yaklaşımına ilham veren şey ise DNA'nın yapısı oldu.
Üreticiler şu anda 22 nanometrelik işlemciler üzerinde çalışıyorlar. Vardıkları sonuç ise 22 nanometreden küçük işlemcilerin geleneksel yöntemlerle üretilmesinin neredeyse imkansız olduğu. Bu nedenle yeni bir yaklaşım arayışında olan IBM, DNA yapısını neredeyse olduğu gibi işlemcilere aktararak, birbirleri içerisinde yer alan pek çok mikro işlemcinin uyumlu çalışabildikleri bir yapı kurmayı hedefliyorlar. Eğer bu proje hayata geçirilebilirse, işlemci hızları çok ciddi oranda artarken, maliyetler ve işlemcilerin enerji tüketimleri de büyük oranda azalacak.
Fakat bu çalışmaların günlük hayattaki yansımalarını görmek için 8 ila 10 yıl daha beklememiz gerekecek gibi görünüyor.