Bir asteroidi uzay istasyonuna dönüştürmek, kısa sürede ve uygun bir maliyetle mümkün olabilir

Yüz binlerce, hatta daha fazla insanın yaşayabileceği büyük bir uzay istasyonu inşa etmek tabii ki kolay değil. Çok fazla malzemeye ihtiyacınız var ve inşa edilse bile, istasyon sakinlerinin iki önemli sağlık sorunuyla baş etmesi gerekiyor: Düşük yerçekiminin vücutları üzerindeki etkileri ve çok fazla kozmik radyasyon. Hakemli olmayan yeni bir makale, bu sorunlar için iddialı bir çözüm sunuyor. Bu çözüme göre uzay istasyonu bir asteroidin içine inşa edilebilir ve asteroidin dönmesi sağlanabilir.

Bu yaklaşım Rockwell Collins'ten emekli bir Teknik Araştırmacı olan David W. Jensen tarafından ortaya atıldı ve bu istasyonun inşası için nelere ihtiyaç duyulacağına dair oldukça detaylı bir fikir veriyor. Çok daha önemlisi, kendi kendini kopyalayan robotlar kullanılarak asteroit sadece 12 yıl içinde ve 4,1 milyar dolar gibi görece düşük bir maliyetle bir uzay istasyonuna dönüştürülebiliyor. Büyük uzay projeleri söz konusu olduğunda bu oldukça makul bir meblağ.

Robotik gereksinimleri göz ardı edersek, Jensen için ilk adım, uzay istasyonuna dönüştürülebilecek uygun bir asteroit bulmaktı ve bu amaçla asteroit Atira’yı seçti. Bu asteroit, gezegenimizin yörüngesini asla geçmeyen, bir Dünya’ya Yakın Nesne’dir. 4,8 kilometre çapında olan bu asteroit taşlı bir yapıya sahip ve hatta yaklaşık 1 kilometrelik ikincil bir nesne olan bir uydusu bile var.

Fikir, güneş panelleri ve istasyonun kendisi de dahil olmak üzere her şeyi inşa etmek için asteroitteki malzemeyi kullanmayı temel alıyor. Jensen bir torus biçiminde, yani çörek formunda bir yapıda karar kıldı. Ortası boş dairesel bu yapının dış kenarı, radyasyondan mikro meteoritlere kadar çeşitli tehlikelere karşı koruma sağlarken, iç kısımda yaşanabilirliği en üst düzeye çıkarmak için birden fazla seviye inşa edilebiliyordu.

Atira her 3,4 saatte bir dönüyor, ancak bu halkalı istasyonun sakinlerine Dünya'ya yakın yerçekimi sağlamak için bunun önemli ölçüde hızlandırılması gerekiyor. Yarıçapı 2,1 kilometrenin biraz üzerinde olan istasyonun her 105 saniyede bir dönüşünü tamamlaması yeterli.

Maliyet ve zaman çizelgesi yaklaşık rakamlar ancak bunlar çok önemli robotik detaylardan kaynaklanıyor: Asteroitte bulunan malzemeleri kullanarak yaşanabilir modüllerden güneş pillerine kadar uzay istasyonunun her bileşenini inşa edebilecek robotların yollanması. Buna başka robotlar da dahil olacak ve böylece gönderilen ilk grup mümkün olduğunca küçük olacak.

Bu robotlar bir kez yapıldıktan sonra kolayca diğer asteroitlere geçebilir ve yeniden yapılanma sürecini yeniden başlatabilir.

İnsanlar 1903 yılında Konstantin Tsiolkovsky'den beri bunun hayalini kuruyor. Planlar her zaman uygulanabilir olmayabilir ama bu fikir kesinlikle başarılabilecek noktaya bir adım daha yaklaşıyor.