Vahşi Batı uzmanı Clint Eastwood, "İyi, Kötü ve Çirkin" filminin sonundaki silahlı çatışmayı detaylandırarak Eski Batı'nın "en büyük efsanesini" vurguluyor. Sergio Leone, "İsimsiz Adam" üçlemesiyle Batı filmlerinin yüzünü köklü bir şekilde değiştirdi ve 1967'de çektiği bu başyapıtıyla zirveye ulaştı. Film, Clint Eastwood, Lee Van Cleef ve Eli Wallach'ı Ennio Morricone'nin unutulmaz müzikleri eşliğinde doruk noktasındaki mezarlık çatışmasında bir araya getiriyor ve bu sahne, sinema tarihinde en ünlü anlardan biri olarak kabul ediliyor.Ancak, bu silahlı çatışma sahnesi sinema tarihinin en iyileri arasında yer alsa da, tarihi gerçeklerle pek bağdaşmıyor. Eski Batı tarihçisi Michael Grauer, Insider için kaleme aldığı yazıda, Leone'nin "İyi, Kötü ve Çirkin" filmini, Batı'daki silahlı çatışmaların gerçekçi olmayan bir şekilde tasvir edildiği büyük bir efsane olarak nitelendirerek filme doğruluk açısından on üzerinden dört puan verdi. Daha fazla ayrıntı için Grauer'in açıklamalarına göz atabilirsiniz:"Batı hakkındaki en büyük efsane herkesin bir silahşör olduğudur. Bu bir saçmalık. ... İnsanların genellikle Vahşi Batı olarak anladığı dönem esas olarak 1800'lerin ikinci yarısıdır. Ateşli silah taşıyan tek insanlar suçlular ve ordudaki kişiler ve ayrıca kanun adamlarıydı. Her inek kasabasında kasabada ateşli silahlarınızı taşımanız yasadışıydı. Evet, Batı'da ateşli silahlar vardı, ancak Batı filmlerinde gördüğünüz gibi değildi. Yani bu hızlı çekim fikri tamamen saçmalık. Revolver hala biraz yeniydi. 1830'lardan beri ortalıktaydı ama çok kötü bir şekilde isabetsizdi ve [silahlı adamlar] o kadar uzakta duruyorlardı ki muhtemelen tek bir iyi atış yapmak için her bir silindirlerini boşaltmış olurlardı. Ve hızlı çekime gelince, Doc Holiday'in hızlı çekim yaptığı ve hiçbir şeye isabet etmediği belgelenmiş vakalar var. Yani hızlı çekimdeki isabet eksikliği filmlerde ve televizyonda asla ortaya çıkmayan şeylerden biridir."Leone'nin Filmleri Eski Batı'yı Her Zamankinden Daha Efsanevi Hale Getirdi ve Bu Bilinçli Bir Amaçtı Vahşi Batı, filmlerden önce bile Buffalo Bill gibi figürler tarafından mitolojileştiriliyordu, ancak sinemanın gelişiyle bu süreç hız kazandı. John Ford gibi yönetmenler sayesinde, Amerikan filmleri John Wayne gibi kahramanlar yaratarak kendi tarihine oldukça romantik bir bakış sundu. Ancak bu bakış açısı, yerli halk ve mücadeleleri hakkında derin sorunlar barındırıyordu.1960'larda Western türü Amerika'da popülerliğini yitirmeye başlamıştı, ancak Avrupa'da hâlâ büyük ilgi görüyordu. Leone gibi yönetmenler, Batı mitlerine kendi yorumlarını katarak "spagetti" Western türünü yarattılar."İyi, Kötü ve Çirkin", Batı'nın kasıtlı olarak efsanevi bir yorumuydu ve Batı klişelerini kutsal olarak ele alıyordu. Leone, filmin doruk noktasındaki üçlü çatışmayı gerçekçilikten ziyade sinematik dehasıyla yaratarak, tüm zamanların en unutulmaz silahlı çatışma sahnesini ortaya koydu.Eski Batı tarihçisi Michael Grauer gibi bir uzman bile "İyi, Kötü ve Çirkin"in sergilediği gerçekçilik eksikliğini takdir etmese de, filmin gücünü inkar etmek zor. Silahlı adamların Vahşi Batı'da dolaşıp sürekli hızlı çatışmalara girdiği doğru olmasa da, bu silahlı adam miti etkili olmaya devam ediyor ve günümüze kadar film yapımcılarını etkilemeye devam ediyor.İyi, Kötü ve Çirkin dünya çapında 38,9 milyon dolar hasılat elde etti.