1965: Santral Operatörleri
Santral operatörleri 19. yüzyılın sonlarından 20. yüzyılın başlarına kadar telefon iletişiminin önemli bir parçasıydı. O dönemde teknoloji, insanların doğrudan bir telefon numarası çevirmesine yetecek kadar gelişmiş değildi ve bunun yerine telefonlarını açtıklarında bir santral operatörü tarafından karşılanıyorlardı.
Graham Bell'in telefonun patentini almasından sadece 16 yıl sonra, 1892'de insan operatörlerin ve santrallerin yerini alacak bir cihaz icat edilmiş olsa da yirmi yıl sonra 11 milyon telefon abonesinin sadece 300.000'i otomatik hizmete sahipti, yani artık operatörlere güvenmiyorlardı.
İronik bir şekilde Bell şirketleri, başlangıçta yalnızca bağımsız telefon şirketleri tarafından kullanılan otomatik anahtarlama hizmetini istemedi.
Birinci Dünya Savaşı'ndan sonra santral operatörlerinin ücretleri artmaya başlayınca, Bell yönetimi otomatik santral uygulamasının faydalarını fark etti. Şirket yeni sistemi benimseme planlarına 1919 yılında başladı, ancak ilk tam elektronik anahtarlama sistemini 1965 yılına kadar uygulamaya koymadı.
Talebin en yüksek olduğu dönemde 342.000 santral operatörü varken, bu sayı 1960'ta 250.000'in altına düşmüş ve 1984'te sadece 40.000'e inmişti. Ancak İşgücü İstatistikleri Bürosu'na göre, bugün ABD'de halen gelen, giden ve ofisler arası aramaları aktarmak için santralleri kullanan yaklaşık 68.000 operatör bulunuyor.