Geçmişten günümüze, yaşanmış en kötü 10 nükleer felaket

1954'de Los Alamos Ulusal Laboratuvarı, nükleer silahlarını sınamadan önce yanlış bir hesaplama yaptı. Hidrojen bombaları beklenenin iki katından fazla güçlüydü. Bomba, 15 megatonluk bir patlamaya neden oldu, bir Japon balıkçı teknesi ile birkaç Pasifik adasını radyoaktif serpintiye maruz bıraktı.1979'da, Three Mile Adası nükleer reaktörünün soğutma sisteminde bulnan bir valf bozuldu. Açık kalan valf, çok miktarda soğutucu suyun dışarı kaçmasına neden oldu. Daha da kötüsü, uyarıcı ışıklar da bozuldu ve tesis çalışanlarının valfın kapalı olduğunu düşünmesini sağladı. Birkaç saat içinde reaktör ısı sınırını aştı ve kısmen eridi. Küçük bir patlama ve az miktarda radyoaktif madde sızıntısı gerçekleşti. Ancak tesisin içi zarar gördü ve kapatılmak zorunda kaldı. İlk temizlikler yaklaşık bir milyar dolara mal oldu.1970'da Nevada'da gerçekleştirilen nükleer silah testi, yapılan birçok testin en kötüsüydü. Test yerin yaklaşık 270 metre altında da olsa yer yüzüne çıkmayı başardı. Kısa bir süre sonra Kuzey Kaliforniya'nın üzerine radyoaktif kar olarak yağdı.Colorado'daki Rocky Flats nükleer tesislerinde, bilim adamları dev plütonyum parçalarını 'eldiven kutusu' adı verilen merkezlerde saklıyordu. Ancak radyoaktif materyal iki kez yangına maruz kaldı. Bu kazaların en kötüsü 1969'da yaklaşık 5 kilogram plütonyum yandığında meydana geldi. Radyoaktif duman kümesi laboratuvardan sızmayı başardı ve ancak birkaç sene sonra dindirilebildi.Mart 2011'de gerçekleşen Tsunami, Fukushima nükleer güç tesislerini vurduğunda bazı soğutma sistemlerini devre dışı bıraktı ve birkaç reaktörün kontrol dışına çıkmasına neden oldu. Sıcaklığın yükselmesiyle büyük patlamalar güç tesisini sarsarak radyoaktif materyalin sızmasına neden oldu. Son bir çare olarak yetkililer reaktörün bir daha kullanılmayacağını düşünürek deniz suyuyla doldurdular. Bu durum henüz bitmemesine rağmen, Three Mile Adası olayından çok daha kötü görünüyor.1957'de Mayak nükleer işleme tesisinin nükleer atık takının soğutma sistemi bozuldu ve büyük bir patlama gerçekleşti. Radyoaktif madde, yaklaşık 1.000 kilometre karelik bir alana yayınldı. Uluslararası Atom Enerjisi Kurumu, bu kazayı dünyanın en kötü ikinci nükleer enerji kazası olarak isimlendirdi.1987'de küçük bir kız evinde parlak mavi bir tozla oynuyordu. Bu madde yüksek derecede radyoaktif materyal sezyum - 137 idi. Kızın araba çöplüğü sahibi olan babası, bu ölümcül maddeyi iki adamdan satın almıştı. Adamın eşi, kızı ve iki çalışanı, maddeye dokunduktan sonra öldü. Maddeyle temas eden 245 kişi ise hasta oldu.Washington'da bulunan nükleer sitedeki radyoaktif atıklar, Kolombiya nehrine karıştı. Temizleme çalışmaları her sene 2 milyar dolardan fazlasına maloldu. Bazı tahminlere göre toplam temizlik maliyeti 120 milyar dolara ulaşacak.Nükleer güç tesisleri faciaların listesinin en ünlü isminin listenin yukarılarında bulunmasının nedeni Pripyat şehrinin hala kirden arındırılamamış olması. Çernobil'den mühendisler 26 Nisan 1986'da 'tesis güç kaynağını kaybederse ne olur' sorusunun cevabını bulmak için bir test yapmaya başladılar. Ancak işler oldukça ters gitti ve insanlık tarihinin en kötü nükleer faciası haline geldi. Bazı tahminlere göre facia, 4.000 cana maloldu.Amerika'nın Hiroşima ve Nagasaki'ye 1945'de attığı nükleer bomba, yüz binlerce insanın ölümüne neden oldu.