Yenilebilir robotlar için yenilebilir pil yaptılar

Pil teknolojileri, insanoğlunun en zayıf kaldığı alanlardan biri. Bugün sahip olduğumuz pil teknolojisinin, antik mısırlılar tarafından üretildiği iddia edilen çömlek pillerinden teknik olarak çok farkı yok. Bu antik Mısır dönemindeki pil, elektrik ve ampül meselesi her ne kadar komplo teorileri ile karışık uzun bir konu olsa da, sonuçta hala enerjiyi efektif ve güvenli bir şekilde depolamak için, teknolojinin diğer bileşenlerinin yaşadığı gelişim hızına uygun tatmin edici çözümler üretebilmiş değiliz.

Fakat şimdi, fantastik bir pil tasarımıyla karşı karşıyayız. Bazı bilim insanları, yenilebilir robotlar üretmek istiyor ve bunun için de yenilebilir piller geliştirmek için kafayı yormuşlar.

Elbette, bir robotu neden yemek isteyelim ki sorusunu herkes soracaktır. Bilim insanları, tıbbi amaçlarla insan vücudu içinde çalışması gerekecek robotları tasarlamaya çalışıyorlar. Bu konudaki çalışmalarını İsviçre Federal Teknoloji Enstitüsü'nde, Robot Food projesi altında da topladılar. Proje şimdiden AB fonlarından 3.5 milyon dolarlık destek de sağladı.

Peki yenilebilir robotlar ne işe yarayacak?

Örneğin bir hap gibi yutup midenizde veya iç organlarınızda dolaşacak, hastalıklarınızı teşhis edecek, kanserli yapıları görecek, görüntülemeye yapacak ve işi bitince de midenize dönüp eriyecek, gıdaya dönüşecek bir robot tıp alanında çığır açabilir, ki onlarca yıl önce bu konu hakkında yapılmış bilim kurgu filmleri da bulunuyor. Yani insanlar onlarca yıldır, insan bedeni içine robot gönderme fantezisini yaşıyor.

İşte bu robotların, telefonlarda veya akıllı saatlerde kullandığımız lityum-ion pillerini kullanmasını bekleyemeyiz. Bu pillerin de yenilebilir olması gerekiyor.

Araştırmacılar, normalde yediğiniz gıda maddelerinden çalışan bir pili nasıl oluşturabileceklerine dair bir de makale hazırladılar. Ancak henüz çalışan bir prototip ortada yok. Ama proje fikir aşamasında ilerliyor.

Örneğin, jelatin kauçuğun yerini alabilir, pirinç kurabiyeleri köpüğe benzer bir yapı oluşturup enerjiyi saklayabilir. Çikolata filmi robotları nemli ortamlarda koruyabilir ve nişastalı bileşenler, yapıştırıcı görevi görebilir.

Peki ya kamera?

Bilim insanları bu projeyi çalışabilir hale getirdiklerinde, artık pahalı görüntüleme sistemlerinde teşhis için uzun sıralar beklemeden, belli organlardaki sorunları belki daha kısa yoldan, sadece bir hap içerek teşhis edebileceğiz ve elbette bunu sık sık yapma imkanımız da olacağı için hastalıkların erken teşhis oranı da yükselecek. Ancak henüz çalışmalar çok erken aşamada. Pil yapmak yeterli değil, yenilebilir malzemelerden kameralar, kablosuz iletişim çipleri gibi bileşenleri de çözmek gerekiyor.