TEST: Core i7- 3720QM - 3610QM

Hüseyin Cem Köylü

Intel ilk olarak üçüncü nesil i-core işlemcilerinin dört çekirdekli versiyonlarını piyasaya sürdü ve gelecek aylarda daha zayıf olan iki çekirdekli modelleri de piyasaya sürecek. İlk Ivy Bridge dizüstülerde Core i7- 3920XM, -3820QM, -3720QM, -3620QM ya da -3610QM modelleri bulunacak. Yeni işlemcilerle birlikte HM77, UM77, HM76 yada HM75 çipsetleri kullanılacak. Intel, Ivy Bridge işlemcilerde, eski Sandy Bridge mimarisini oldukça geliştirdi. Transistör ve çip alanını küçültmeye odaklanan Intel, Sandy Bridge'de kullandığı 32nm üretim tekniğinin yerine yeni Ivy Bridge serisinde 22nm üretim tekniğini kullandı ve bunun yanında ilk kez 3-D transistör tekniğini de kullandı. Bu sayede güç tüketimini azaltan Intel, aynı zamanda saat hızlarını ve performansı da artırdı.

İkinci en önemli değişim ise, DirectX 10 destekli HD3000 grafik işlemcisinin yerini DirectX 11 uyumlu HD4000 grafik işlemcisi aldı.

CHIP Online test merkezimizde yeni canavarlardan ikisini, Core i7- 3720QM ve 3610QM'i test etme imkanı bulduk. Tüm detaylara ilerleyen sayfalarda ulaşabilirsiniz...

İşlemci gücü

Test platformu olarak CPU değiştirmeye olanak veren Schenker XMG P502 Pro (Clevo P150EM) dizüstü bilgisayarını kullandık. Üretici firmadan aldığımız ve test ettiğimiz işlemciler de Intel Core i7- 3720QM ve Core i7- 3610QM. 15.6 inç 1.920 x 1.080 çözünürlüklü ekrana sahip olan dizüstümüz, 8 GB RAM ve 240GB Intel SSD 520'ye sahip.

Sistemimiz, güçlü bir harici ekran kartı olan Nvidia GeForce GTX 675M'e sahip olsa da, biz test sırasında ekran kartını kapattık.

Selefine nazaran ne kadar performans artışı sağladığını görmek için, yeni nesil Ivy Bridge işlemcilerimizin karşısına Sandy Bridge mimarili Core i7- 2760QM (2,4 GHz, Turbo Boost ile 3,5 GHz) işlemciye sahip ve hızlı Samsung SSD'li, diğer özellikleri eşdeğer bir dizüstü bilgisayar test sistemi çıkardık.

Sandy Bridge'e kıyasla daha düşük saat hızında çalışan Ivy Bridge mimarili Core i7- 3610QM (2,3 GHz, Turbo Boost ile 3,3 GHz) işlemcisi, yine de benchmarklarda yüzde 8 - 40 arası daha yüksek performans sergiledi.

Daha yüksek saat hızına sahip Ivy Bridge mimarili Core i7- 3720QM (2,6 GHz, Turbo Boost ile 3,6 GHz) işlemcisi ise yüzde 16 - 46 arası daha yüksek performans sergiledi.

Grafik işlem gücü

HD 3000'de 1,350 MHz olan maksimum saat hızı, HD 4000'de de bir değişiklik göstermiyor fakat buna ek olarak Intel'in DirectX 11, Shader Model 5.0 uyumluluğu ve fazladan dört işlem ünitesi (12 yerine 16) gibi ince dokunuşları HD 4000'e büyük güç katıyor. Bunun yanında aynı anda üç monitör desteği vermesi cabası.

Intel, HD 4000'in HD 3000'e kıyasla yüzde 100 daha fazla grafik performansı sunacağını söylüyor. 3D Mark gibi benchmark testlerinde, yani teorikte, gerçekten de neredeyse iki kat fazla puan aldığını görüyoruz HD 4000'in fakat iş gerçeğe, yani oyunlara gelince böyle bir performans artışından söz etmek ne yazık ki mümkün değil. Yine de HD 4000, selefine kıyasla çok iyi iş başarıyor.

HD 4000, uçuş simülatörü oyunu HAWX 2'de yüksek detaylarda, DirectX 10, 4x-AA ve 720p çözünürlükte 42 fps gibi gayet akıcı bir deneyim sunuyor. DirectX 11 modunda ise bu rakam yine oynanabilir bir düzey olan 31 fps'ye düşüyor. Bir entegre grafik işlemcisi için gayet iyi bir skor.

İki senelik bir 3D-shooter oyunu olan Metro 2033'de ise HD 4000'in soluğu kesiliyor. Yine de, orta detayda, 720p çözünürlükte 30 fps ile oynanabilir bir akıcılıkta oyunu çalıştırabiliyor. Intel bu sefer gerçekten işe yarar bir entegre grafik işlemci yapmayı başarabilmiş.

Sıradan oyuncular için HD 4000, eski ve modern oyunları oynamaya yetecek bir performans sunabiliyor. Fakat Battlefield 3 ya da Crysis 2 gibi satış rekorları kıran oyunları oynamak için yine de bir harici ATI ya da Nvidia ekran kartına ihtiyaç var.

Değişmeyen şeyler de var...

Yeni üretim tekniğine rağmen Intel, Sandy Bridge mimarisindeki Termal Dizayn Gücünü (TDP) Ivy Bridge mimarisinde de koruyor. Core i7-3920XM (55 Watt) dışındaki dört çekirdekli modellerin hepsinin maksimum termal güç harcanımı 45 Watt. Bu ise, Intel'in yeni üretim tekniği ile boşalan alanı CPU/GPU performansın artırmak, PCI-Express 3.0 Arayüzü ve DDR3-1600 desteği için bir hafıza kontrolcüsü ekleyerek doldurmasından kaynaklanıyor. Artan performansa rağmen enerji tüketiminin aynı kalması bir avantaj olsa da, uzun süreli kullanım için dezavantaj yaratıyor. İki çekirdekli Core i serisinin (i3, i5, i7) TDP'lerinin nasıl olacağını ise henüz açıklamadı Intel.

Sonuç
Sandy Bridge'lerin ikinci nesilinin attığı büyük adımı, henüz Ivy Bridge mimarisi atamıyor. Testlerin de gösterdiği üzere, üst-seviye dört çekirdekli Ivy Bridge'ler seleflerinden üstün bir performans sergiliyorlar, fakat pratikte çok da büyük bir fark yaratacak kadar değil. Sadece, yeni HD 4000 entegre grafik işlemcisi, selefi HD 3000 ile kıyaslandığında gözle görülür bir performans artışı sergiliyor. Fakat yaz aylarında çift çekirdekli Core i3, i5 ve i7 modellerinin de Ivy Bridge ailesine katılmasıyla, Intel yeni üretim tekniğinin farklı şekilde kullanımını da bizlere gösterebilir.

Testimizde elde ettiğimiz tüm skorları, bir sonraki sayfamızdaki ayrıntılı test tablosunda bulabilirsiniz...

İşte tüm test sonuçları...