HTTP/2 nedir, ne sunuyor?
Yakında HTTP'nin yerini alacak olan HTTP/2 nedir, bizim için neler sunuyor?
Web'in uzun zamandır beklediği HTTP/2, çok yakında devreye girerek web sayfalarının daha hızlı yüklenmesini sağlayacak. Peki HTTP/2, web sunucularıyla web tarayıcılarımız arasındaki bağlantıları yöneten HTTP protokolü üzerinde ne gibi yenilikler yapıyor?
HTTP'nin geliştirilmesi, Tim Berners Lee'nin 1980'lerin sonundaki ilk World Wide Web projesine dayanıyor. Şu an kullandığımız HTTP/1.1 ise resmi olarak 1999'da duyurulmuştu. Tahmin edebileceğiniz gibi 15 yılda Web'de pek çok şey değişti.
HTTP/2, tüm yeni sürümlerde olduğu gibi önceki sürümün belirli sorunlarını çözerek sayfaların daha hızlı yüklenmesini sağlayacak. İnternet geliştikçe web sitelerinin boyutlarının nasıl arttığını aşağıdaki grafikte görebilirsiniz.
HTTP/1.0 protokolü ve bir sonraki sürümü, tasarımı dolayısıyla sayfa boyutları büyüdükçe daha çok gereksiz istek ve veri göndermekteydi. IETF'nin Hypertext Transfer Protocol grubu tarafından geliştirilmekte olan HTTP/2 ise sayfa yüklenme süresini hızlandırmak için gecikmeyi düşürmeye odaklanıyor.
Google'ın SPDY protokolünden ilham alan HTTP/2, çoklu bağlantı yaklaşımını kenara bırakarak, ağ kaynaklarını tüketmeyen tek bağlantıdan faydalanıyor. HTTP ve HTTP/2 arasında birçok küçük fark da var: Üstbilgi sıkıştırma ve sunucu push teknolojileri gibi. Bu konudaki detaylara grubun Github sayfasından ulaşılabiliyor.
Eski siteleri etkileyecek mi?
Bu yeni protokolün eski protokol için yazılan web'i bozacağını düşünüyorsanız, endişelenmeyin çünkü böyle bir şeyin olmayacağı düşünülüyor. HTTP/2'yi geliştiren grupların ilk hedeflerinden bir tanesi, onu HTTP/1.1 ile uyumlu yapmak ve yaşanabilecek sorunlara engel olmak. Aslında yeni protokol, Firefox ve Chrome tarafından kullanılmaya başlanmış durumda. Yeni standart yaygınlaştıkça, sayfaların hızlı yüklenmesinden başka bir şey fark etmeyeceksiniz.
HTTP/2'nin potansiyel dezavantajlarından bir tanesi, bazı şifreleme türleriyle çalışmıyor olması. Ancak bu, yeni şifreleme türlerine kapıyı açabilir ve tarayıcıları daha iyi güvenlik önemleri almaya zorlayabilir. Örneğin Firefox ve Chrome'un yakında sadece HTTPS bağlantılarını destekleyeceğine dair dedikodular var. HTTPS'nin protokolün güvenli bir protokol üzerinden geçerek çalıştığı anlamına geldiğini (genellikle TLS - Transport Layer Security) söyleyelim.