3D baskı, Japon yapıştırıcıların sonunu mu getiriyor?
Tutkal veya Japon yapıştırıcılarını unutun: Bilim insanları, malzemeleri birbirine yapıştırmak için 3D baskı teknolojilerini kullanan yeni bir yöntem geliştirdi.
3D baskı teknikleri, yakın gelecekte malzemeleri bir araya getirip yapıştırma şeklimizi de değiştirebilir.
Tutkallar ve diğer endüstriyel düzeydeki yapıştırıcılar maddeleri bir arada tutma konusunda güçlü olsalar da, çevre kirliliği yaratma konusunda da çok başarılılar. Hatta insan sağlığına ağır zararları da olabiliyor. Ayrıca bunları üretmek için genellikle büyük miktarda enerji ve kaynak gerekiyor.
Bilim insanlarının üzerinde çalıştığı yeni yöntemler, öğeleri gözenek seviyesinde birbirine bağlamak için 3D baskıya dayanıyor ve bu sürece “AddJoining” ismi verilmiş. Esasen, bir öğenin farklı parçaları doğrudan işlenmemiş bir ahşap parçasının üzerine basılarak malzemenin gözeneklere nüfuz etmesi sağlanıyor. Bu da özel bir 3D baskılı yapıştırıcı türü yaratıyor.
Yeni yöntemlerin gücünü test ederken, ilgili araştırmacılar bağı kopardıklarında yapışkan kısmın kırılmadığını gördüler. Bunun yerine, kırılma eklemde değil, ahşap ve polimerin kendisinde meydana geldi. Bu, 3D baskılı bağlar oluşturmanın, bir şeyleri birbirine yapıştırma yöntemimizin geleceği olabileceği anlamına geliyor.
3D baskıyla malzemeleri birbirine nasıl bağlayacağız?
Araştırmacılar ayrıca, lazerle aşındırılmış ahşabın üzerine 3D baskılı yapıştırıcının katmanlanmasının, bağın içine girmesi için çok daha karmaşık yapılar ve daha büyük gözenekler oluşturmaya yardımcı olabileceğine inanıyor.
Diğer bir deyişle, iki malzemeyi birbirine yapıştırmak için artık marketten tutkal almak yerine, farklı tekniklerle oluşturulmuş gözenekli yapıları olan ve 3D yazıcıda basılmış materyaller kullanmak daha etkili sonuç verecek. Ancak elbette bunun pratik kullanıma dönüşmesi için hala zamana ihtiyaç var.