Dijital Kamera Alışverişi İçin 25 İpucu

Standart fotoğraf baskıları (10 x 15 cm) için 3 megapiksel yeterlidir. Fotoğraflarınızdan kesitler alacaksanız veya A4 boyutunda baskı almak istiyorsanız en az 5 megapiksele ihtiyacınız var. En iyi sonuçlar için 7 megapiksel üstü önerilse de, pratikte 5 megapiksel bu bahsedilen işlemler için yeterli olacaktır.Bu sorunun cevabı prensipte evet, ancak buna istisna teşkil eden modeller de mevcut. Fuji'nin bal peteği formunda piksel dizilimine sahip SuperCCD çipleri testlerde oldukça yüksek çözünürlük değerlerine ulaşabiliyor. 6.1 megapiksellik FinePix F30 modeli, testte 2.166 satırlık bir çözünürlüğe ulaştı. Bu, Sony'nin 10 megapiksellik R1'ine eş değer bir sonuç.Bunun açıklaması şu: Noktacıklar (piksel) ne kadar yoğun dizilirse, fotoğrafta o kadar çok parazit (noise) oluşuyor. D-SLR makineler nispeten daha büyük sensörlere sahip oldukları için bu konuda en az problemi onlar yaşıyor. Son model ultra kompakt makinelerde ise 10 milyon noktacık 1/1.8 inçlik bir sensöre sığmak durumunda kalıyor.Üzerine ışık gelen sensör hücrelerinin elektronik olarak okunması sırasında meydana gelen parazit (noise), fotoğrafta minik karanlık lekeler olarak göze çarpar. Yüksek ISO değerlerinde resim kalitesini oldukça düşürür. Nispeten karanlık ortamlarda yüksek ISO değerleri, fotoğrafın daha çabuk çekilmesini sağlar. Bunun dezavantajı da, fotoğrafta parazit oluşumudur.Hiçbir dijital fotoğraf makinesi renkleri birebir yansıtamaz. Çoğu makine, gün ışığında gerçeğe çok yakın renkler verebilir. Ancak yapay ışık altında çoğu kamera hafif kırmızı tonlara kayar. Bunun önüne, makineyi, fotoğrafın çekileceği yerde açarak, veya beyaz renk dengesini manuel ayarlayarak geçebilirsiniz. Manuel beyaz dengesini genellikle yüksek fiyatlı kameralar sunmakta. Birçok fotoğraf makinesinde 'canlı renkler' modu bulunsa da, bu modda renkler fazla doygun olduğu için, 'canlı renk' modu çoğu zaman kullanışlı olmaz.Tüm objektiflerde, objektifin orta kısmı, kenar bölgelere göre daha fazla ışık alır. Bunun sonucunda sensörün kenar bölgeleri biraz daha karanlık kalır. Optik yakınlaştıma kullanan, özellikle geniş açı lenslerde fotoğrafın ortasıyla kenarları arasında belirgin ton farklılıkları görülebilir. Fark %20'yi geçtikten sonra göze batmaya başlar. Bu değerin altında kolay fark edilemez. Yandaki resimde 0.2 ile belirlenen bölge işte bu %20'lik farkı temsil etmektedir.Makinenin açma düğmesine bastıktan sonra resim çekmeye hazır olduğu süre 2.5 saniyeyi geçerse o makineden uzak durmanızı tavsiye ederiz. Deklanşöre bastıktan 0.4 saniye sonra (flaşsız, otomatik odaklamalı bir fotoğraf için) makineniz resmi çekmiş olmalıdır. Çoğu kamera bu işlemi 0.15 ile 0.2 saniye arasında başarabiliyor. Flaşsız seri çekimlerde ise, iyi bir fotoğraf makinesi arka arkaya 5 fotoğraf için en fazla 5 saniyeye ihtiyaç duyar.Daha geniş açı sayesinde kısa odak mesafeli (28 mm veya daha düşük) kameralar fotoğrafa daha çok şey sığdırabilir. Özellikle konudan fazla uzaklaşamadığınız durumlarda, örneğin iç mekan çekimlerinde bu kriter önem kazanır. Uzak odak mesafeleri de (300 mm üstü) örneğin uzakta bulunan nesneleri fotoğraflamak için kullanışlıdır. Ancak bu durumda aydınlatmanın güçlü olması gerekir, zira flaş uzak mesafede pek etkili olmaz. Tripod kullanılmadığında ise yüksek zoom seviyelerinde makinedeki en küçük sarsıntı bile fotoğrafın bulanık çıkmasına sebep olacaktır. Resimdeki makine ise, biri 23 mm olmak üzere iki objektife sahip olan Kodak V570.Hiçbir işe yaramaz. Dijital yakınlaştırma, fotoğrafın bir bölümünün yazılımsal olarak büyütülmesinden başka bir şey değildir. Bunu, orijinal fotoğrafı PC'nizde fotoğraf düzenleme yazılımları yardımıyla daha kontrollü ve isteğinize uygun şekilde yapmanız zaten mümkündür.Düşük ışık koşullarında veya yüksek zoom kullanılan durumlarda optik veya mekanik de olsa bir titreşim önleyici kullanmak faydalı olacaktır. Bu koşullarda çekim süresi uzayacağı için, elinizin en küçük hareketi bile fotoğrafta bozulmalara sebep olacaktır. Titreşim önleyici, bir yere kadar tripod zorunluluğunu ortadan kaldıracaktır. Etkisi daha az da olsa, yüksek ışık hassasiyeti (yüksek ISO değerlerinde) ve düşük enstantane hızı ile fotoğraf kalitesinden bir miktar ödün vererek titreşimsiz fotoğraflar çekmeniz de mümkün olabilir.Ne kadar çoksa o kadar iyi. Objektife ne kadar çok ışık düşüyorsa, çekim hızını o kadar esnek şekilde değiştirebilirsiniz. Aydınlatma değeri, objektif üzerinde, odak uzaklığı ile en küçük diyafram aralığının oranı şeklinde verilir. Bu oran sayısal değer olarak ne kadar küçükse, objektifin ışığa o kadar ışığa duyarlı olduğunu gösterir. 1:2.8 değerli bir objektif, 1:5.6'ya göre ışığa daha duyarlıdır. Yüksek zoom'lu objektiflerde ışık şiddeti yapısal sebeplerden dolayı oldukça düşük olmaktadır.Ya mümkün olduğunca uzun, ya da mümkün olduğunca kısa. Günlük amatör çekimlerde hazır ayarlar size yeterli gelecektir. Çok hızlı hareket eden nesneleri fotoğraflasanız bile saniyenin 1/2.000'i kadar bir süre genelde yetecektir. Uzun pozlama süreleri ise, özellikle gece fotoğraflarında kullanışlıdır. Bu durumlarda etkileyici fotoğraflar için 30, hatta 60 saniyeye kadar pozlama sürelerine ihtiyaç duyabilirsiniz. Resimde Panasonic L1'in pozlama süresi ayar tekerleğini görebilirsiniz.DSLR kameralarda, çekmek istediğiniz görüntünün tamamını vizörde görebilirsiniz. Kompakt makinelerdeki optik vizörlerde ise görüntü, yakınlaştırma seviyesine bağlı olarak, çektiğiniz fotoğrafla örtüşmeyebilir. Bu noktada, ekranın vizörün yerini tutabileceği kabul edilebilir. Sonuçta ekranda gördüğünüzle fotoğraf birebir örtüşecektir. Birçok ekran parlak güneş ışığı altında soluk görüntü verir. Yüksek yakınlaştırmaya sahip kameralarda yüksek çözünürlüklü elektronik vizörler olsa da, görüntünün fotoğrafla örtüşmesi açısından DSLR kameralarla yine de karşılaştırılamazlar. Güncel kameralarda artık standart ölçü 2 inçe kadar yükseldi. Biraz daha iyi kameralar 2.5" ekrana sahip. Böyle büyük ekranlarda fotoğraf çekmekten gerçekten zevk alabilirsiniz. Bazı ultra kompakt makinelerde ekran, makineye göre o kadar büyüktür ki, kumanda düğmelerine makinenin arkasında yer kalmaz. Son zamanlarda Kodak Easyshare One gibi 3 inç ekranlı makineler piyasaya çıktıysa da, ekran çözünürlüğü yeterince iyi olmadığı zaman görüntü kalitesi ciddi anlamda düşebiliyor. Ekran konusunda da "ne kadar çok, o kadar iyi" kuralı geçerli. Ekran çözünürlüğü ne kadar yüksekse, çektiğiniz resimlerin keskinliği konusunda o kadar çok fikriniz olacaktır. Düşük çözünürlüklü bir ekranda, keskin bir fotoğraf dahi kötü görünebilir. 2 inç bir ekran en az 115.000 piksel çözünürlüğe sahip olmalı. 2.5 inç için bu sayı en az 150.000, daha da iyi görüntü için 200.000 ve üstü olmalı. 3 inç ekranlardaki çözünürlük genelde 230.000 piksel olmakta.Eğer çiçek veya böcek gibi küçük objelerin yakından çekilmiş etkileyici fotoğrafları ilgi alanınızda ise, 10 santimetrelik makro mesafesi sizi memnun etmeyecektir. Sizin ihtiyacınız olan 1 cm makro mesafeli bir kamera olacaktır. Günümüzde ultra kompakt makinelerde bile bu özelliği birçok model sunabiliyor. DSLR (Digital single lens reflex) makineler daha güçlü otomatik odaklama sistemlerine sahiptirler. Ayrıca yüksek ISO değerlerinde daha az parazit oluştururlar ve kompakt kameralardan belirgin ölçüde hızlıdırlar. Bunun yanında DSLR'lar, farklı objektifler ile kullanılabilirler; bu yönden daha esnek bir kullanım sunarlar. Pil ömürleri daha uzundur ve vizördeki görüntü diğer kameralara göre gerçeğe daha yakındır. DSLR makinelerin dezavantajlarına gelecek olursak: Büyük çoğunluğu LCD ekrandan mahrumdur, fotoğraf çekerken vizörü kullanmanız gerekir. DSLR kameralar video kayıt edemezler ve harici lensler, aynı makinenin kendisi gibi oldukça pahalıdır. Prensip olarak evet. SLR kamera üreticileri, yeni dijital SLR kameralarda da aynı objektif yuvalarını kullanıyorlar. Bir analog SLR'dan DSLR'a geçiş yapacaksanız, hangi objektifi kullanacağınıza önceden karar vermenizi tavsiye ederiz. Bazı eski objektiflerde tüm otomatik odaklama fonksiyonları ve TTL (Through The Lens) flaş ölçme sistemi çalışmıyor. Bu tür kısıtlamaların yanında kalitede de kayıplarınız olabilir, zira sensörler görüntüde netlik ve deformasyon konusunda filme göre daha hassastırlar.Güncel DSLR kameraların sensör boyutları (23 x 15 mm) fotoğraf filmine göre (36 x 24 mm) daha küçük olduğu için odak mesafeleri belli ölçüde (yaklaşık 1.5 katı kadar) büyümek durumunda kalır. Örneğin 50 mm bir lens, DSLR için 75 mm'ye eş değer olacaktır.Üreticilerin yüzde doksanı JPEG formatını kullanmakta. Üst sınıf makineler ve DSLR'larda bunun yanında, büyük boyutlu profesyonel çalışmalar için TIFF ve RAW formatı da destekleniyor. Fotoğrafa ait tüm verileri ham olarak sakladığı için, Photoshop mucizeleri ve diğer düzenleme yazılımları için RAW en iyi çözüm. İlgili yazılımlardaki RAW eklentileri ile fotoğrafa kalite kaybı olmadan, bilgisayarınız üzerinden müdahale edebilirsiniz.Güncel kameraların mekanizmaları, yeterince aydınlık ve net fotoğraflar konusunda normalde sıkıntı yaratmaz. Ancak fotoğrafçılığı ciddi bir hobi olarak değerlendiriyorsanız, manuel ayarlara da hakim olmanız gerekir. Manuel ayarlar sayesinde örneğin, alan derinliğini ayarlayarak, fotoğrafta hangi objeyi öne çıkaracağınıza siz karar verirsiniz. Diyafram aralığı ne kadar küçükse, fotoğrafta net görünecek alan o kadar büyük olacaktır. Bunun tersi de geçerlidir. Fotoğrafınızı diyafram (Av) veya enstantane öncelikli (Tv) çekebildiğiniz gibi; her ikisini bağımsız olarak ayarlayabileceğiniz modları da (M) kullanabilirsiniz. Soldaki örnek resimde alan derinliği dar tutulmuş; ön plan ve arka plan bulanık, orta kısımda bulunan konu ise net.Farklı ışık kaynaklarının (Güneş, neon, florasan) farklı renk sıcaklıklarına sahip olmaları nedeniyle, beyaz bir sayfa her ışık kaynağı altında tam beyaz olarak görünmez. Gözümüzde oluşan algı, her ışık kaynağı altında beyaz bir sayfayı beyaz olarak algılar, çünkü bu bilgi zaten hafızamızda vardır. Ancak kamera sensörü için geçerli olan, yalnızca fiziksel büyüklüklerdir. Bu yüzden, farklı ışık koşullarında fotoğrafı çekilmiş iki beyaz sayfa arasındaki fark, bizi rahatsız edebilir. Bu nedenle güncel dijital kameralar, menülerinde otomatik ayarların yanında farklı ışık kaynakları için düzenlenmiş beyaz ayarlarına sahiptirler. Otomatik ayarlara güvenmediğiniz durumlarda, manuel beyaz dengesi ayarını kullanabilirsiniz.Güncel bir dijital kamera, 640 x 480 çözünürlüğünde (VGA) bir videoyu saniyede 30 kare olarak kayıt edebilmelidir. Ancak bu ölçünün üzerinde, hem monitörünüzde, hem de TV'nizde takılma olmadan, yeterince net videolar izleyebilirsiniz. Kimi kameralar, yeni nesil geniş ekran standardını da desteklemekte. 16 : 9 ölçeğinde kayıt yapan bu kameralarda çözünürlük 848 x 480 piksele ulaşıyor. İdeal durumda video çekimi esnasında zoom yapabilmeniz gerekir, ancak bunu her kamera desteklememektedir. Satın almadan önce öğrenmeniz gereken bir başka husus ise, kameranın ne kadar süre video kaydı yapabildiğidir. Çoğu zaman kayıt süresi yaklaşık 60 saniye ile sınırlandırılmıştır. Kimi kameralarda ise kayıt, hafıza dolana kadar sürer. USB 2.0, artık güncel kameralarda oturmuş bir standart. PC'nize aktardığınız veri miktarı sürekli 256 MB'ın üzerinde ise, USB 2.0'ın USB 1.1'e karşı hız üstünlüğü öne çıkacaktır. Firewire ise, yalnızca profesyonel SLR kameralarda karşınıza çıkar. Televizyon bağlantısı için gerekli video kablosu, her pakette olmalıdır. Harici flaş için bağlantı noktası (flash shoe) yalnızca bazı kompakt kameralarda mevcut. Bu özellik SLR makinelerde standart, kimi SLR'larda ise stüdyo tipi flaşlar için de bağlantı soketi mevcut.Standart olarak USB ve video kablosu, ayrıca veri aktarımı için bir yazılım olmalıdır. Üreticiler genelde pakete, bir fotoğraf işleme yazılımını da eklerler. Batarya veya pil de kutuda yer alır. Şarj aleti ise her zaman kutudan çıkmayabilir. Paketten çıkacak düşük kapasiteli hafıza kartı sizi tatmin etmeyeceği için, yüksek kapasiteli bir hafıza kartı için yapacağınız masrafı da önceden hesabınıza katmalısınız.